Με αυτόν τον τίτλο η εφημερίδα ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ στο φύλλο της 1ης Ιουνίου, αποτυπώνει με περισσή γλαφυρότητα τα συναισθήματα των ψηφοφόρων εν όψει των εκλογών της 17ης Ιουνίου.
Σε καμιά άλλη εκλογική αναμέτρηση της Μεταπολίτευσης η ψήφος δεν καθορίστηκε σε τέτοιο βαθμό από ταξικά και δημογραφικά κριτήρια.
Κι όλα δείχνουν πως, όποια κι αν είναι η έκβαση των εκλογών, θα είναι απλώς η πρώτη πράξη ενός νέου εμφυλίου.
Ποτέ, από τη δεκαετία του '50, όταν ο Πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Αθήνα, ο περιβόητος Πιουριφόυ ανέβαζε και κατέβαζε πρωθυπουργούς, δεν είχε υπάρξει τόση εξωτερική παρέμβαση σε εκλογική αναμέτρηση στην Ελλάδα.
Ποτέ ξένοι πολιτικοί και δημοσιογράφοι δεν είχαν θεωρήσει πως έχουν το δικαίωμα να υποδείξουν στους Έλληνες πολίτες την «ορθή» ειλογή.
Ποτέ, οι δημοσκοπήσεις δεν είχαν δείξει τόση συσχέτηση της ταξικής και ηλικιακής θέσης των ψηφοφόρων με την ψήφο τους. Σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πρώτος με μεγάλη διαφορά, στις ηλικίες έως 45 ετών, στους άνεργους, στους υπαλλήλους του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα. Είναι πρώτος με μικρή διαφορά στους μικροκαταστηματάρχες και βιοτέχνες. Αλλά εξαφανίζεται εκλογικά στις ηλικίες άνω των 45 ετών, στα ανώτερα στρώματα της μεσαίας αστικής τάξης, στους αγρότες και στην ανώτερη αστική τάξη.
Σε όλους αυτούς τους ανθρώπους, που μέχρι πρόσφατα ζούσαν άνετα έως εύπορα, που εχουν πεισθεί ότι ποτέ δε θα ξαναζήσουν έτσι ενόσω ζουν ή πιστεύουν ακράδαντα - δικαίως ή αδίκως - ότι σύντομα θα ενωθούν κι αυτοί με τις στρατιές των νεόπτωχων ο Αλέξης Τσίπρας απευθύνεται υποσχόμενος «να ξαναδώσει στον ελληνικό λαό τη χαμένη του αξιοπρέπεια». Δεν είναι τυχαίο ότι λέξεις όπως «πατριωτισμός», που απουσίαζαν από το πολιτικό λεξιλόγιο του ΣΥΡΙΖΑ διανθίζουν όλο και πιο συχνά τις ομιλίες του Αλέξη Τσίπρα.
Σε αυτή την ολοένα αυξανόμενη μερίδα του πληθυσμού, ο Αλέξης Τσίπρας έχει ενα σημαντικό συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι των πολιτικών του αντιπάλων. Επένδυσε πρώτος στην οργή για το χωρίς προοπτική άδειασμα της τσέπης, για τις άκομψες έως και προσβλητικές δηλώσεις και γραπτά απαίδευτων και επηρμένων δημοσιογραφίσκων, γραφειοκρατών των Βρυξελλών και υψηλόβαθμων στελεχών του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος υποσχόμενος «θυσίες με προοπτική» και, κυρίως, «εθνική αξιοπρέπεια».
Απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους βρίσκεται μια επίσης πολύπληθής μερίδα του πληθυσμού, που την απαρτίζουν αυτοί τους οποίους δεν έχει πλήξει η κρίση - ενδεχομένως μάλιστα να έχουν επωφεληθεί κιόλας - και θεωρούν εαυτούς στο απυρόβλητο, αυτοί που θέλουν να πιστεύουν - χωρίς να έχουν κανένα απτό δείγμα γραφής - ότι «θα επικρατήσει η λογική και τα πράγματα θα αλλάξουν» ή που απλώς φοβούνται ότι το «αλεξίπτωτο» του Αλέξη Τσίπρα δε θα λειτουργήσει στο άλμα στο κενό που αυτός προτείνει.
Στην ψήφο αυτών των ανθρώπων στοχεύουν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, αλλά και ΚΚΕ και ΔΗΜΑΡ και ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ, έχοντας στο πλευρό τους το σύνολο των ΜΜΕ, τα οποία υπερακοντίζουν σε τερατολογία τους Σαμαρά και Βενιζέλο.
Εφ' όσον από τις κάλπες - που είναι και το πιθανότερο - προκύψει μια κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, τότε πρίν αλέκτωρ λαλήσει τρις η κυβέρνηση αυτή θα βρεθεί σε αδυναμία να καταβάλει μισθούς και συντάξεις, αυτό δηλαδή που ισχυρίζονται όλα τα παραπάνω κόμματα ότι θα προκαλέσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Και τότε οι ίδιοι οι ψηφοφόροι τους, θα θέλουν να φάνε το λαρύγγι των υπουργών που ψήφισαν λίγες εβδομάδες ή μήνες πριν.
Απέναντι σε συυνθήκες ακραίας κοινωνικής αναταραχής, μπροστά στην οποία οι φρικτές εικόνες της 12ης Φεβρουαρίου θα μοιάζουν ανέκδοτο, η μόνη λύση για την κυβέρνηση θα είναι να θέσει εκτός νόμου το ΣΥΡΙΖΑ, πιθανώς δε και το ΚΚΕ. Πρόκειται για την επιλογή που αναμφισβήτητα προτιμούν οι Βρυξέλλες από το εναλλακτικό σενάριο του στρατιωτικού πραξικοπήματος.
Εφ' όσον από τις κάλπες προκύψει μια κυβέρνηση γύρω από το ΣΥΡΙΖΑ η κατάσταση θα γίνει πολύ σύντομα εξ ίσου έκρυθμη. Προϋπόθεση της επιτυχίας της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ είναι ακριβώς η εφαρμογή όλων εκείνων των μεταρρυθμίσεων που είχε υποσχεθεί και δεν τόλμησε να επιδιώξει ο Γιώργος Παπανδρέου.
Πέραν του ότι μένει να αποδειχθεί - και λίγα πράγματα προϊδεάζουν για κάτι τέτοιο - πως η κυβέρνηση Τσίπρα θα έχει περισσότερη αποφασιστικότητα από το Γιώργο Παπανδρέου, είναι απολύτως βέβαιο ότι οι στρατιές των φοροφυγάδων, εισφοροδιαφευγόντων και κάθε λογής λαμογιών του πελατειακού κράτους του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ θα αντιδράσουν με βιαιότητα, μπροστά στην οποία οι πρόσφατοι τραμπουκισμοί των ταξιτζήδων και των φορτηγατζήδων θα είναι επίσης αστείες. Και σε αυτή τη βία, όλα αυτά τα λαμόγια θα έχουν την αμέριστη στήριξη των Βρυξελλών και των λοιπών ευρωπαϊκών κυβερνήσεων.
Σε αυτό το προεμφυλιακό κλίμα οι όποιες εκκλήσεις για αυτοσυγκράτηση και επίκράτηση αυτού που ονομάζουμε «κοινή λογική» είναι μάλλον καταδικασμένες εκ των προτέρων. Οι πολίτες θα κληθούμε να διαλέξουμε στρατόπεδο, είτε μας αρέσει είτε όχι, και, συχνά, οι επιλογές αυτές θα είναι ετεροκαθοριζόμενες.
Η ελληνική κοινωνία εισέρχεται στην 25η ΩΡΑ.
Γιάννης Χρυσοβέργης
1 σχόλιο:
Δεν είναι απίθανο καθόλου αυτό που λές ... τώρα που λοιπον που έχουμε χάσει τον Αγγελόπουλο, ποιά, ή ποιός, θα σηκωθεί να γράψει το Ελληνικό «Πρίν τη Βροχή» (αν το θυμάστε, το Μακεδονικό φίλμ του 1994, του Μαντσέβσκι);
Δημοσίευση σχολίου